Rezerwacja
Gwarancja ceny
Trasy przecinające górskie tereny można podzielić według kilku kryteriów. Różnią się między sobą długością, rodzajem podłoża, a także trudnością. Czy ostatni parametr oznacza określony kolor? A może barwy wcale nie są związane z wymaganiami dotyczącymi tej konkretnej ścieżki? Jak prawidłowo odczytywać oznaczenia w górzystym obszarze? Zasady są bardzo proste, a można je poznać dzięki lekturze naszego artykułu.
Zacznijmy od tego, kto odpowiada za oznaczanie dróżek wiodących na szczyty, a także, w jaki sposób to robi. Zajmuje się tym PTTK, czyli Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze. Szeroki zakres obowiązków stowarzyszenia obejmuje m.in. projektowanie nowych górskich tras oraz likwidowanie istniejących, o ile zachodzi taka konieczność. Prócz tego organizacja uzgadnia przebieg ścieżek, nierzadko włączając do swoich prac zewnętrznych partnerów. Kolejne działania, które podejmuje, to kontrola stanu szlaków oraz ocena zmian w ich sieci.
Wyznaczanie nowych ścieżek turystycznych wymaga wzięcia pod uwagę szeregu czynników. Znaczenie ma np. powiązanie z aktualnymi drogami oraz możliwość dotarcia do istotnych punktów. Wszystko to ma bezpośredni wpływ na kolory tras w górach. Liczy się też atrakcyjność obszarów, które świeżo powstałe szlaki mają przecinać. Co istotne, mimo iż wielu ludzi wciąż tak uważa, barwy wcale nie potwierdzają poziomu trudności samej ścieżki.
Wbrew temu, co sądzi znaczna część turystów wędrujących po górach, kolorystyka nie rozdziela na łatwe, średnie czy wymagające. Kolory szlaków górskich to oznaczenie długości, a trudność nie jest z nimi związana. Niektórzy mogą się sugerować symboliką dotyczącą zboczy narciarskich, gdzie czarny informuje o najtrudniejszym, najbardziej niebezpiecznym zjeździe, a zielony o najłatwiejszym. Jednak w przypadku ścieżek dla pieszych wygląda to nieco inaczej.
Podstawowe dane, jakie uzyskamy dzięki znakom na tabliczkach, pozwolą nam sprawdzić opcje skrócenia wycieczki albo przeciwnie – jej wydłużenia, jeśli zależy nam na zobaczeniu lokalnych atrakcji. Jeżeli chodzi o oznaczenia szlaków w górach, dowiemy się z nich przede wszystkim tego, jak długa będzie nasza podróż. Główną drogę w paśmie poznamy po czerwonej barwie. To zwykle bardzo malownicza ścieżka, ale przez to najwięcej turystów spotkamy właśnie na niej. W sezonie przyjdzie nam liczyć się z tłumami przemierzającymi ją w tym samym czasie co my.
Kolejny znacznik to niebieski. Zazwyczaj znakuje się w ten sposób drugą pozycję pod względem ważności, zaraz za czerwienią. Niejednokrotnie wyróżnia ją także długość, co przyciąga na takie ścieżki wielbicieli wielogodzinnego przemierzania górskich obszarów. Przeciwieństwem niebieskiego będzie słynny, kojarzący się jednoznacznie (i błędnie!) czarny. Komunikuje o możliwości najszybszego dojścia do określonego punktu. Ponadto może pełnić funkcję łącznika pomiędzy różnymi trasami. Co oznaczają kolory szlaków w górach w takim przypadku? Dostarczają nam cenną informację o tym, że możemy skrócić wędrówkę do miejsca, które chcemy zobaczyć albo przejdziemy na inną ścieżkę.
O tym, że pokonywany przez nas odcinek będzie krótki, przekonamy się także po ujrzeniu żółtej barwy. Zwykle, podobnie jak czarna, informuje też o tym, że to połączenie z inną dróżką. Ostatni znacznik to zielony. Wywołuje uśmiech na twarzy turysty, który pragnie zwiedzić wszystkie charakterystyczne punkty w pobliżu. Jeśli chcemy podziwiać piękne krajobrazy w górach, cieszyć się w trakcie spaceru pejzażami, których nie ma na innych ścieżkach, zapewni nam to właśnie droga oznaczona na zielono.
Aby zrozumieć przeznaczenie opisanych barw, najlepiej posłużyć się konkretnymi przykładami. Udajmy się w tym celu pod kościół cmentarny Matki Boskiej Różańcowej w Szklarskiej Porębie. Rozpoczyna się przy nim ciekawa trasa, mająca na całej długości tablice informacyjne. Prezentują interesujące punkty na turystycznej mapie miasta. To Szlak Waloński, najważniejszy w okolicy, co potwierdza czerwony kolor. Biegnie po niewymagającym terenie, więc mogą go przejść nawet osoby bez kondycji oraz doświadczenia. W trakcie górskiej wędrówki turyści mają możliwość zapoznania się z historią kurortu.
Kolejne miejsce, które ułatwi zrozumienie, co oznaczają kolory szlaków w górach, to wodospad Kamieńczyka. Stanowi olbrzymią atrakcję turystyczną, zwłaszcza że jest najwyższym wodospadem w polskich Karkonoszach (843 m n.p.m.). Dojdziemy do niego najważniejszą ścieżką w mieście (czerwona). Jeśli zależy nam na szybkim tempie, należy wybrać czarny odcinek, który biegnie obok dolnej stacji kolejki linowej na Szrenicę.
Miejscowość ma też urodziwą trasę zieloną. Prowadzi z centrum przez teren Enklawy Karkonoskiego Parku Narodowego do wodospadu Szklarki. Po zobaczeniu kaskady można wrócić do miasta w ten sam sposób albo skierować się w stronę schroniska Pod Łabskim Szczytem. Ci, którzy zdecydują się na drugą opcję, poznają walory górskiej drogi oznaczonej na niebiesko.
Zachęcamy do śledzenia kolejnych wpisów, w których przybliżymy godne uwagi zakątki na mapie Szklarskiej Poręby.
Jeśli poszukujesz noclegów w Szklarskiej Porębie, zachęcamy do sprawdzenia naszej oferty apartamentów!